રામ મંદિર રાષ્ટ્રીય એકતાનું પ્રતિક છે. આ સત્યને માત્ર મંદિરમાં બેઠેલા રામ લલ્લાની જેમ સમગ્ર દેશને એક કરનાર નાયક દ્વારા જ વ્યાખ્યાયિત કરવામાં આવતું નથી, પરંતુ રામ મંદિર નિર્માણની ભાવનાથી પણ પ્રદર્શિત થાય છે.
આ સ્વયંભૂ નથી બન્યું પરંતુ તેની પાછળ વડાપ્રધાન નરેન્દ્ર મોદીની સુવિચારી દ્રષ્ટિ હતી. તેમનું માનવું હતું કે જે રીતે આ દેશના લોકતંત્રના સૌથી મોટા મંદિર સંસદભવનના નિર્માણમાં રાષ્ટ્રવાદનો સમાવેશ કરવામાં આવ્યો હતો, તેવી જ રીતે માનવીય મૂલ્યો અને આદર્શોનું સૌથી મોટું મંદિર એટલે કે રામ મંદિર પણ રાષ્ટ્રવાદનું વાહક બન્યું છે. રામ મંદિરના પાયામાં પણ આ ભાવના સહજ હતી.
આ મંદિરની નિર્માણ શૈલી, ઉત્તર ભારતના આધ્યાત્મિક કેન્દ્રમાં જ્યાં તેની સ્થાપના થઈ રહી હતી, તે પણ ઉત્તર ભારતીય નાગર શૈલીની હતી, પરંતુ તેની હસ્તકલા તૈયાર કરવાની જવાબદારી ગુજરાતના પ્રખ્યાત આર્કિટેક્ટ ચંદ્રકાંતભાઈ સોમપુરા સંભાળી રહ્યા હતા.
સોમપુરા અને તેના બે પુત્રો હજુ પણ આ વિવિધતાના કેન્દ્રમાં સ્થાપિત છે, જ્યારે લાલ રેતીનો પથ્થર જેમાંથી રામ મંદિર બાંધવામાં આવ્યું હતું તે ભરતપુર અને સમગ્ર રાજસ્થાનને અયોધ્યાના રામ મંદિર સાથે જોડે છે.
મંદિરમાં સ્થાપિત થનારી રામલલાની મૂર્તિ માટે કર્ણાટકથી આવેલો પથ્થર અને સ્થાનિક કલાકાર અરુણ યોગીરાજનું કૌશલ્ય તેને દૂર દક્ષિણ સાથે જોડવામાં સાબિત થયું. મંદિરના દરવાજા માટે મહારાષ્ટ્રના લાકડું અને હૈદરાબાદના કારીગરો પણ રાષ્ટ્રીય એકતાને મજબૂત કરનાર સાબિત થયા.
