પાકિસ્તાનમાં 23 કરોડની વસ્તીમાંથી લગભગ 3.8 કરોડ લોકો ભીખ માંગે છે. આ લોકો દરરોજ કરોડો રૂપિયાની ભિક્ષા એકઠી કરે છે.
કરાચીમાં એક ભિખારી રોજની સરેરાશ 2000 રૂપિયા કમાય છે. લાહોરમાં આ રકમ 1400 રૂપિયા અને ઇસ્લામાબાદમાં 950 રૂપિયા છે. સમગ્ર દેશમાં સરેરાશ ભિખારીઓ રોજના 850 રૂપિયા કમાય છે.
પાકિસ્તાની અખબાર ડોનના અહેવાલને ટાંકીને કહેવામાં આવ્યું છે કે પાકિસ્તાનમાં ભિખારીઓ દરરોજ 32 અબજ રૂપિયા કમાય છે. આ રકમ વાર્ષિક 117 ટ્રિલિયન રૂપિયા અથવા 42 અબજ ડોલર જેટલી છે. આટલી મોટી રકમ દેશના અર્થતંત્ર પર ઊંડી અસર કરે છે.
અખબાર લખે છે,
અખબાર લખે છે, “ભિખારીઓ માત્ર બિન-ઉત્પાદક લોકો નથી, પરંતુ તેઓ 42 અબજ ડોલરનો ઉપયોગ કરીને સમાજ પર બોજ પણ નાખે છે. તેમની પ્રવૃત્તિઓથી દેશમાં મોંઘવારી 21 ટકા વધવાની ધમકી છે.”
પાકિસ્તાનથી વિપરીત, બાંગ્લાદેશે ભીખ માંગવાની સમસ્યાને હદ સુધી દૂર કરી દીધી છે. આ નાણાંથી બાંગ્લાદેશે 52 અબજ ડોલરનો વિકાસ કર્યો છે, જે દર્શાવે છે કે આ સમસ્યાનો ઉકેલ અર્થતંત્રને નવી દિશા આપી શકે છે.
ભીખ માંગીને એકઠી થતી રકમનો ઉપયોગ માત્ર સામાન ખરીદવા માટે થાય છે, પરંતુ આ રકમથી દેશના ઉત્પાદનમાં વધારો થતો નથી. ભીખ માંગવાથી દેશમાં માંગ અને ભાવ વધે છે, જે ફુગાવાને પ્રોત્સાહન આપે છે.
રિપોર્ટમાં દાવો કરવામાં આવ્યો છે કે સરકારે આ સમસ્યાના ઉકેલ માટે નક્કર પગલાં લેવા જોઈએ. ભિખારીઓને રોજગાર આપીને તેઓને સમાજના ઉપયોગી સભ્ય બનાવી શકાય છે.
રિપોર્ટ અનુસાર, પ્રોફેશનલ ભિખારીઓને ખતમ કરવા જરૂરી છે, દેશની આર્થિક અને સામાજિક સ્થિતિ સુધારવા માટે આ એક મહત્વપૂર્ણ પગલું હોઈ શકે છે.
