જો તમે કોઈ મંદિરની મુલાકાત લીધી હોય, તો તમે એક વાત જરૂર નોંધી હશે કે ધાર્મિક સ્થળોની છત ગુંબજ આકારની હોય છે. ઘણા લોકો તેને ધર્મ સાથે જોડે છે, જે એક રીતે યોગ્ય છે. જોકે, તેની પાછળ વિજ્ઞાન પણ છે. શું તમે ક્યારેય વૈજ્ઞાનિક દૃષ્ટિકોણથી તેના વિશે વિચાર્યું છે? મંદિરો અને મસ્જિદોની છત હંમેશા ગુંબજ આકારની કેમ બનાવવામાં આવતી હતી? ખરેખર, આ પાછળ ત્રણ કારણો છે: ધર્મ, વિજ્ઞાન અને વાસ્તુશાસ્ત્ર.
મંદિરમાં મનની શાંતિ મળે છે
જ્યારે પણ આપણે બધા મંદિરમાં જઈએ છીએ, ત્યારે આપણા મનને થોડી શાંતિ મળે છે અને આપણને ત્યાં બેસવાનું મન થાય છે. મંદિરની અંદર ગમે તેટલી ઘંટડી વાગે કે ગમે તેટલો અવાજ આવે, આ અવાજમાં પણ શાંતિ રહે છે. આની પાછળ વિજ્ઞાન છે. વાસ્તવમાં, જ્યારે પણ મંદિરમાં ઘંટ વાગે છે અથવા કોઈ મંત્રનો જાપ કરવામાં આવે છે, ત્યારે ગુંબજ આકારની છતને કારણે, અવાજ ઉછળે છે અને મંદિરની આસપાસ ફેલાય છે, જેનાથી એક પ્રકારનો કંપન ઉત્પન્ન થાય છે, જેના કારણે ત્યાં હાજર લોકો શાંતિ અનુભવે છે. એક રીતે, ગુંબજવાળી છત ભક્તોને ધ્યાન અને પૂજા સાથે જોડવા માટે ડિઝાઇન કરવામાં આવી હતી. આ વિજ્ઞાનનો ઉપયોગ સકારાત્મક ઉર્જા માટે થાય છે. મંદિરમાં સકારાત્મક ઉર્જા રહે છે. છત પરનો ગુંબજ આકાર તેને ચારે બાજુ ફેલાવવાનું કામ કરે છે.
તાપમાન સામાન્ય રાખે છે
જ્યારે પણ તમે કોઈપણ મંદિર કે મસ્જિદમાં જાઓ છો, ત્યારે તમને ત્યાંનું તાપમાન સંતુલિત અનુભવાય છે. બહારનું તાપમાન ગમે તેટલું ગરમ હોય કે ઠંડુ, મંદિરમાં પ્રવેશતાની સાથે જ તાપમાન સામાન્ય થઈ જાય છે. ગુંબજવાળી છત પાછળ પણ એક વિજ્ઞાન છુપાયેલું છે. વાસ્તવમાં, ગુંબજવાળી છત મંદિરની અંદર હવાના પ્રવાહને નિયંત્રિત કરે છે, જેના કારણે અંદરનું તાપમાન સંતુલિત રહે છે. આ કારણે, ઉનાળા દરમિયાન મંદિર ઠંડુ રહે છે, જ્યારે ઠંડી પડે છે, ત્યારે મંદિરની અંદરનું તાપમાન સામાન્ય થઈ જાય છે.
